February 13, 2016

CAILL: lose

Caillim, vl. cailleadh, cailleamh, cailleamhain(t), caill, caillt, p.a. caillte, v. tr. and intr., I lose, spend; I forget; I fail; with ar, neglect, fail disappoint, deceive; in pass., I die, perish, am ruined; do cailleadh é, he died; does not mean “die” in Don.; impers., caillfidh ar a neart, his strength will fail; ba dhóbair cailleamhaint ar a lúth, his limb-power nearly failed; ná caill orm, do not fail me; do chaill a chluasa, his ears failed (Fil.); c. le, I am a loser by, I spend on; chaillis é ná rabhais istigh, you lost a great treat by being out; chailleas é, I lost a good opportunity; c. mo náire, I lose my shame; cailleadh an tsolais, night fall (U.); cailleachaim (rare).

Caillseach, -sighe, -cha, f., an earwig; al. gaillseach.

Caillte, p.a., lost, drenched, ruined, destroyed, dead; very bad, as ba ch. an mhaise agat é, it ill became you to do, etc.; beart ch.. a very mean act; (O’N. also has caillte, dead); táim c. le, I am a loser by; táim c., I am lost, ruined; tá púnt c. agam le, I am a pound at a loss by, I have spent a pound on.

Caillteoir, -ora, -rí, m., a loser, a spender, a spoiler; a waster of time.

—Foclóir Gaedhilge agus Béarla, 1927, by Patrick Dinneen